Ali, yirmili yaşların ortasında, üniversite son sınıfta okuyan bir öğrenci idi. Beş yıldır ailesinden uzakta, eğitimini tamamlamaya çalışıyordu. Azimli bir çocuk olduğu için herkes severdi Ali’yi… Uzun zamandır hem okuyor, hem çalışıyordu…
Taşrada büyümesine rağmen, çiftçi
olan babası ve annesi üniversiteye hazırlık için onu çok desteklemişti. Bu
sebeple lise son sınıfta, kasabaya yakın bir yerde, akrabalarının yanına
gelmişti. Üniversiteye hazırlanmak için, bulunduğu kasabanın imkanları yeterli
değildi. Ali için zorlu bir süreçti, bir o kadarda keyifli… Çünkü hayalini
kurduğu üniversite, ülkenin en büyük ve en güzel şehrindeydi. Kazanırsa hem okuyup, hem çalışması
gerekecekti. Olsun, sonunda mezun olunca
hayal ettiği mesleği yapacaktı. Bu yolda her şeyi göze almıştı.
Sonunda beklenen gün gelmişti
işte… Ali sınavı kazanmış, hayallerine kavuşmuştu. Ailesinden çok uzaklarda
yaşayacağı yeni hayatı onu korkutuyordu. Ama
sonunda sahip olacağı hayat, onun cesaretlenmesine sebep oluyordu.
Üniversite öğrencileri için iş imkanı olan bir markette yarı zamanlı çalışmaya başladı. Bir yandan gecesini gündüzüne katarak ders çalışıyordu, öbür yandan ailesine yük olmamak için markette gidiyordu. Günler, haftaları kovalarken sonunda üniversite son sınıfa gelmişti işte…
Ali’nin bir yanı, boykot ile
tepkisini gösteren insanlara kızıyordu. Ya kendi şubeside kapanırsa…
Diğer yanı ise, boykot edilen
konunun, boykot sebebinin haklılığını savunuyordu. Sonuçta tarafsızlık yoktu
hayatta… İnsanlar futbol için bile taraf oluyordu. Boykot edilen bir mağazada
çalışmak konusunda kendini pek iyi hissetmiyordu. Ama o kendi boykotunu yapıp,
bu işten ayrıldığında çok zorlanacaktı. Ailesine yük olamazdı. Buradaki işi
bırakırsa ne yapacaktı…
Sonunda Ali, olanlara tepkisiz
kalmamak ile ilgili düşünmeye başladı. Çocukluğunda babasının anlattığı öyküyü
hatırladı. Hani, İbrahim Peygamber ateşe atılacak iken, su taşıyan bir karınca
vardı. Ya zulme karşı çıkacak ya da zulmü destekleyen
tarafta olacaktı Ali.
O, kendi öyküsünün karıncası olmak istedi. İşini bıraktığı
zaman, zorlanacaktı. Olsun, o bu öyküdeki karınca olarak çok daha iyi
hissedecekti kendisini… Yinede çok istediği okulunun son sınıfında yaşayacağı
ekonomik zorluk onu korkutuyordu.
Sonunda bir karar verdi. Yıllarca çalıştığı marketten ayrıldı…
İnsanoğlu bu hayatta, korku ile cesaret arasında yaşar.
Cesaret, insanın korkmasına rağmen hamle yapabilmesidir.
Peki insan kararını verirken, ne zaman korkar?
Ne zaman cesaret eder?
***
Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.
İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.
"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.
***
"Milyarlarca insan içinde,
'bir’ kişinin ne önemli olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!"
Yahya Hamurcu
İnsanın en önemli sorusu, korkun nerede cesaretin nerede?
YanıtlaSilKorkularına rağmen hareket etmek
YanıtlaSilve tarafını etmek ne büyük bir kazanç. Allah emekleri, bedelleri zayi etmez. Zulme karşı sessiz kalan zulmü yapan gibidir. İbrahim'in karıncası olmak niyetiyle...
Emeğinize sağlık çok güzel olmuş
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı ellerinize sağlık.
YanıtlaSilHayat bizden bazen Ali gibi kararlar vermemizi bekler. Umarım bizler de doğru tepkiyi verenlerden oluruz.
YanıtlaSilDoğruda cesaretli olup bir küçük karınca misali tarafını belli edebilenlerden olmak ümidiyle.
YanıtlaSilelinize sağlık
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı
YanıtlaSilHayatımın özeti gibi olmuş. Doğruyu yapmak cesaret istiyor gerçekten de... Yapamazsan da insanlığını, Şeref’ini geride bırakıyorsun... Umarım tapmamız gerekenler bize kolaylaştırılır.
YanıtlaSilKorkmasına rağmen adım atabilenlere selam olsun 🌸
YanıtlaSilİnsan hayatında fayda vermeyen birçok şeye cesaret edebiliyor.
YanıtlaSilSeçim yapmanın önemini belirten bir yazı olmuş. Elinize sağlık.
Bu yazı dizisi derki.. Korkuyla da olsa ilk adımını at bak sonra nasıl kendinden emin yürürsün çıktığın yolda... Hepimizin hayatta karınca misalini yaşadığımız yol ayrımları vardır veya olacaktır...sevgiler
YanıtlaSilKorkmasına rağmen hamle yapabilmek önemli olabilir ama acaba belirsizlikte hamle yapılabilir mi? Ben bunu çözemedim🍀
YanıtlaSilRızkın kimden geldiğini bilmenin konforu da diyelim☘️
YanıtlaSilKarakterli bir davranış..
YanıtlaSilO kadar az ki bunu yapabilecek insan.
YanıtlaSil🌹💕
YanıtlaSilElinize sağlık..
YanıtlaSilteşekkürler..
YanıtlaSilTeşekkür ediyorum
YanıtlaSil