SEVGİ

SEVGİ

Haziran ayının bu en güzel günlerinde dedesi ile bahçeyi suluyordu. Meraklı bir kızdı Ayşe… Henüz on dört yaşında olmasına rağmen, öğrenme konusundaki azmi ile yaşıtlarını geride bırakıyordu. Yazları dedesi ile babaannesinin yazlığına gelir, onlarla çok eğlenirdi. O sebeple okulların kapanmasına çok sevinirdi. Çünkü onlardan çok şey öğrenirdi.

Akşama doğru, denizden geldikten sonra dedesiyle bahçeyi sulamak en sevdiği etkinlikti. Toprağın kokusu, rengarenk çiçeklerin cümbüşü, ağustos böceğinin melodik sesi onun için en değerli zamanlardı. Kış mevsimi geldiğinde, ne zaman çok yorulsa, yazın yaşayacağı bu anları düşünürdü. İşte o zaman çok mutlu olurdu.

O akşam üzeri bahçeyi sularken, bir kedi yavrusunun sesini duydu. Etrafa baktı. Kedi yoktu. Dedesi ile sesin geldiği yeri aradılar. Bahçenin dışında bir arabanın altında minik bir kedi yavrusu vardı gerçekten… Annesi olmayan bu kedinin gözlerinden biri zarar görmüştü. Dedesi ile hemen veterinere götürdüler. Birkaç günlük bakımın ardından kedi iyileşmişti. Onu aldıkları yere bıraktılar. Ancak kedi evin etrafından ayrılmıyor, Ayşe’yi her gördüğünde onun etrafında dolanıyordu. Ayşe kediyi çok sevmişti.

Ayşe o yaz kedi ile çok güzel zaman geçirmişti. Kediyi çok sevmiş, adını “Sevgi” koymuştu.

O sabah kahvaltıdan önce, Ayşe Sevgi’nin yemeğini vermiş, kahvaltıya gelmişti. Dedesi ile sohbet  ediyordu.

Ayşe, sevgiyi aynı bir tohuma benzetiyordu. Topraktan, içten gelmeliydi. Nasıl oluyorda insan sevgiyi hissediyordu.

Bir annenin çocuğuna karşı koşulsuz sevgisi... Bir çocuğun oyuncağına olan sevgisi... Doğada yürüyüş yapmak,  denizde yüzmek, belki de deniz manzarası, güzel bir yemek…

Herkes bir şeyleri seviyordu.

Düşünüyordu Ayşe...

Sonunda dedesine sordu.

İnsan her şeyi sevebilir miydi ?  

“Sevebilir Ayşe’m… Her şeyin geçici olduğu bu dünyada geçici olmayan sevgide var. O zaman insan her şeyin tek kaynağı olduğunu anlıyor.  O kaynaktaki sevgiden diğer tüm sevgiler doğuyor. Bir ağaç minik bir tohumdan oluyor. Ağacın dalındaki meyvesi tohumdan besleniyor. Sevginin tohumunu bulduğunda geri kalan yaratılmış her şey sevilesi oluyor güzel kızım...”

Gerçek sevgilerin kaynağı yalnız bir sevgiye bağlıdır.

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

 

 

***

 

"Milyarlarca insan içinde,

'bir’ kişinin ne önemli olabilir ki?

Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!"

Yahya Hamurcu