YİNE, YENİ, YENİDEN…

 

YİNE, YENİ, YENİDEN…

Ülke çapındaki en büyük sınava son bir ay kalmıştı. Gittiği okulda gündem, yaklaşan bu üniversite giriş sınavı olmuştu. Ayşe arkadaşları ile ders arasında sohbet ederken, bazı şeyleri fark etmişti. Bu sebeple biraz tedirgin oldu. Arkadaşları sınav ile ilgili sohbeti bitirmiş, ders çalışmaya başlamışlardı bile… Ayşe ise takıldığı yerde kalmıştı. Kulaklarında tek bir ses yankılanıyordu.

Sınava bir ay kaldı…

Nasıl da çabuk geçmişti koca bir yıl… Yarın başlarım diye ertelediği günler geldi gözünün önüne… Tam okuldan gelip ders çalışmaya hazırlanıyordu ki, ya telefon çalıyor ve bir arkadaşı arıyordu ya da Ayşe’nin canı ders çalışmak istemediği için bazen arkadaşlarına gidiyor, bazen de alışveriş mağazalarını geziyordu.

Sınavı kazanırsa, yepyeni bir başlangıç olacaktı. Tüm hayallerine açılan kapı bu sınava bağlıydı. Daha dün “Dokuz ay var sınava… diyordu, oysa şimdi bir ay kalmıştı. Kendini üniversitede hayal ediyordu. Hiç üniversite görmemişti. Ancak izlediği dizi ve filmlerden nasıl bir yer olduğunu biliyordu. Okuldaki öğretmenleri ona bir hedef belirlemesini tavsiye etmişti. O hedefe azimle yürümesi gerekiyordu.

Ayşe bir türlü kendine hedef belirleyememişti. Yeteneklerini bir türlü anlayamıyordu. Bir yandan da moda dergilerini takip etmek çok hoşuna gidiyordu. “Acaba moda ile ilgili bir okul tercih edebilir miyim?” diye düşünüyordu. Ancak bu düşünce aklına her geldiğinde modanın hangi alanında okul okumak istediğine karar veremiyordu.

Birden üniversitedeki dersleri düşündü ve üniversite hayalleri bitti…

Ayşe, boşa harcadığı yılına üzüldü. Yıla çok güzel başlamıştı. Kitaplarını almış, düzenlemiş, her gün ders çalışacağına dair kendine söz vermişti.

Her karar bir vazgeçiştir.

Ayşe, sene başında üniversite sınavına hazırlanmak ile ilgili karar vermişti. Ancak bu sınav hazırlığı işi hiç eğlenceli değildi. Kendini çok zorlamasına rağmen, hep çalışmayı erteliyordu. Arkadaşları çalışma kararı aldıktan sonra, birlikte eğlendikleri her şeyden vazgeçmişti. Ayşe ise eğlenerek ders çalışabileceğini zannederken, şimdi sadece eğlendiğini fark etmişti.

İstediği konforda yaşamak, artık çok uzaktı. Gözleri doldu, tüm yüreğini koca bir pişmanlık kaplamıştı. Zamanı geri sarmayı ilk kez bu kadar çok istemişti...

Çocukken izlediği bir çizgi film geldi birden aklına… ‘O zamanlar çikolatadan ev isterdim, oysa en değerli şey zamanmış. Şimdi olsa geçmişe yeniden dönmek, boşa harcadığım zamanımı değiştirmek isterdim.’ dedi, yaşlı gözleriyle…

Son bir aya sıkıştırılmış hayatlar, hiç geçmeyecek sandığımız zamanlar ve eğlencelerimiz uğruna harcadığımız günler koca bir pişmanlıktan başka bir şey değildi.

Bir işi sonuca ulaştırmak için istek yeterli değildir. O isteğin karara dönüşmesi gerekir.

Ayşe üniversite için çok istekliydi. Ancak bu isteği karara dönüştürmek için çaba gerekiyordu.

İnsan isteklerinin değil, seçimlerinin sonuçlarını yaşar.

İnsan hayatı ile ilgili önemli kararlar verirken, o kararın sonuçlarını yaşayacağını fark etmez.

Peki o zaman karar nedir?

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

***

"Milyarlarca insan içinde,

'bir’ kişinin ne önemli olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!"

Yahya Hamurcu