KEŞKE BİLSEYDİM

KEŞKE BİLSEYDİM

Ne büyük bir kaybediş meselesiydi. 

İnsanın geçici olanı kalıcı olana tercih etmesi. 

Ne acı bir ticarettir bu. 

Ne kaybettiğini bilmeden kazanç elde ettiğini zannetmesi. 

Gerçek kazancın ne olduğunu unutması.

Bir yetimin başını okşamak anın getirdiği tonlarca kazanç. 

Oysa insanoğlu geçici olanı kalıcı olana tercih etti. 

Muhtaç olanı kapısından geri çevirdi. 

Ona muhtaç görünen kendisinin şifasıydı. 

İnsan yanıldı ama yanıldığını anlamadı. 

Görebilmesi için gözünün önünde onlarca örneği vardı. 

Bir ağaç dört mevsim farklı şekilde değişim gösteriyordu. 

Yaz mevsimi yeniden doğumu öğretirken, 

Kış mevsimi yapraklarını dökerken ölümü hatırlatıyordu.  

Ne gariptir ki insanoğlu verilenden çok verilmeyene odaklanıyordu. 

Güneş hiç sıkılmadan doğabiliyordu. 

Işığıyla bütün dünyayı aydınlatıyordu. 

İnsanoğlu buna rağmen karanlıklarını satın almayı tercih ediyordu. 

Onun için verilmiş bu koca dünyada dünyasını küçültebiliyordu. 

Dünyaya özgür gelmişken kendisini karanlıklara kapatmış bir bağımlı yapabiliyordu.

Ne acı bir ticaretti bu; tutsaklığı özgürlüğüne tercih ediyordu. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi derki ; gerçek özgürlük vazgeçebilir olmaktır...

Milyonlarca hücresi onun için çalışırken, 

İnsan gözleri tüm güzellikleri görmeye hazırdı. 

Kalbi son nefesine kadar atmaya devam ediyordu. 

Ruhu eceline kadar bedenine hizmet ediyordu. 

Alimliği cahilliğine üstün gelmek için bekliyordu. 

Ahmet’siz yaşayamam diyordu. 

 Oysa Ahmet’le doğmamıştı. 

Onsuz nefes alamıyorum diyordu. 

Oysa onsuz doğmamıştı. 

Sevgisiz yaşayamam diyordu. 

Sevgiyle beraber doğmamıştı. 

Bu ne acı bir ticarettir ki, 

İnsan sahteyi gerçeğe tercih ediyordu.

Deneyimsel tasarım öğretisi derki 'Bu hayatta her zaman gerçek gerçekleşir.' 

Ve bir gün insan öldüğünde gerçekle karşılaştığında ne acı bir ticaret yaptığını anlayacaktı. 

Keşke ümitsizliğe kapılmasaydım diyecekti.

Üzüleceğim şeyler gerçek olsaydı.

Ancak gerçek değerlerimi kaybettiğimde üzülseydim.

Bu hayatta sadece gerçeğin peşinden koşsaydım.

Bedenimin varlığının bir anlamı olduğunu bilseydim.

Milyonlarca yaratılmış insanın detayda farklılığını bilseydim.

Tüm insanlığın parmak izinin birbirinden farklı olmasının hikmetini öğrenseydim.

Herkesin göz retinasının kendisine özel olduğunu anlasaydım.

Gerçek ticareti yapmış olsaydım.

İnsanın zihninin sonsuzluk kavramını algılayamadığını fark etseydim.

Ve bir gün hiç olmayacağı kadar pişmanlığı  seçmiş olsaydım.

Zengin olmayı istemek yerine elimde olanla yetinmeyi öğrenseydim.

İnsana temasının malın fazlalığında değil sahip olduğunun kıymetini bilmekte olduğunu bilseydim.

Mesela bir eve sahip olacağım diye onun bana sahip olmasına izin vermeseydim.

Bir arabam olacak diye bütün ömrümü onu ödemekle geçirmeseydim.

Ya da param var diye o arabanın hakkım olduğunu düşünmeseydim.

Düşünüyorum da ne acı bir ticarettir bu,

Geçici olanı kalıcı olana tercih edilmiş olması.

Bundan üç kuşak önceki insanların hatırlamadığı bir dünyada sonsuza kadar yaşayacak olmayı hayal ediyor olmak.

Azimle gerçeğin peşinde olsaydım.

Olsaydım da insanoğlunun  tüm zamanlarda ziyanda olduğunu unutmasaydım…

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

***

"Milyarlarca insan içinde,

'bir’ kişinin ne önemli olabilir ki?

Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!"

Yahya Hamurcu