ANLAMLI HAYAT

ANLAMLI HAYAT

Uçsuz bucaksız denizin içinden öyle güzel süzülüyordu ki gemi. Gökyüzünün ışıltısı denize, denizden tekrar gökyüzüne yansıyordu. Huzur duygusuydu hissettiği. Gemideydi ama korkmuyordu. Oysa eskiden ne çok korkardı. Şimdi ise sanki o denizin kendisini sarıp sarmalandığını düşünüyordu. Aynı deniz ama insanda bıraktığı hisler neden bu kadar farklıydı? Duygularının da aynı olaylara dönem dönem farklı olması da bundan mıydı?

Başka bir olay hatırlamaya çalıştı. Yükselen sese karşı bazen yavaşlıyor, kırmak istemiyor, olayı yumuşatmaya çalışıyor, bazen de birilerine meydan okuyabiliyordu. Farklı tepkiler ama aynı sebepler vardı. Demek ki ayrıntılar farklıydı. O zaman yaşadığı duyguların o yaşanan olaya yüklediği anlamla alakası olabilir miydi? Yani bu tamamen o an zihnindeki algısı ile ilgiliydi ve bu süreklilik arz etmiyordu. Bu duygu değiştirilebilir demekti. Ama sadece değiştirmek ister miydi? 

Örneğin kayın validesi hakkında hiç bir fikri olmamasına rağmen ilk tanıştıklarında yanında kendini çok gergin hissediyordu. Şimdi ise yılların getirdiği yaşanmışlıklardan dolayı ona karşı şefkat hissediyordu. Çocukları için kendini hiçe sayan bir kadın, sadece çocukları için yaşayan ve onların kabalıklarını 'onlar çocuk' diye, geçiştirmeye çalışan bir kadın.  Her şahitlik ettiği sahne ona karşı acımaya yaklaşan duyguları tetikliyordu. Bu şunu gösteriyordu. İnsan hissedeceği duyguyu bile öğrenebilir, yaşadıklarına anlam yükleyerek insanları haklı veya haksız çıkarabilirdi.

Ama bunun farkında değilse kendi kendini çok mutsuz da edebilirdi. 

Oğlunun içindeki varlığından habersiz, doktorun kendisine bebek müjdesi verdiği günü hatırladı. Kendinden önce gelen kadın eşini kaybedeli bir hafta olmuş, hamile olduğunu öğrendiği için hüngür hüngür ağlıyordu. Belki o bebek ona hayatındaki en büyük destek olacaktı. Ama o an bunu farketmesi imkansızdı. Çünkü etraftaki insanların düşünceleri de onu yavaş yavaş çok büyük bir mutsuzluğun içine çekiyordu.

O gün kendisi ise sevinçten çığlık atmamaya çalışıyordu. Yıllar geçmişti, o mutluluk diye inandığı zamanları düşündü. Çocuğu onun en büyük imtihanıydı. Hala oğlum deyince burkuluyor, isyankar, bu zamanın çocukları hep böyle zaten diye kendini ikna ediyordu. Acele etmişti hüküm verirken. 

Tam bir mutluluk veya bir üzüntü yaşayacakken; ‘Dur bakalım, şu an bu duygu buraya uygun değil.’ diyebilecek miydi?

İnsan mutluluğu kendi kendine engelliyor veya çağırıyordu. Bunun gibi yüzlerce olay vardı farketmeden kendine zulmettiği. 

Küçük bir kız çocuğuna görevlinin pencereyi azimle "Açamam çünkü hızımız çok yüksek" demesiyle farketti hızlı gittiğini geminin. Ne çabuk manipüle olmuştu. Hızlı olduğunu duymasıyla irkildi. Buna gerek yok, rahatla...

İnsan hayatına duygularıyla anlam yükler. Peki ya yüklediği anlamlar yanlışsa… İşte o zaman problemler başlar. 

O sebeple "duygularını kontrol etmekte ustalaşan, hayatta ustalaşır."

***

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler üreten bir bilgi topluluğudur.

İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

***

"Milyarlarca insan içinde,
'bir’ kişinin ne önemli olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!"
Yahya Hamurcu